Boek 3: Leviticus

Op de derde dag wekte Jezus Christus zijn apostelen met de soundtrack van Jesus Christ superstar en die goeie pokoe was ook nodig om iedereen wakker te schudden want er stonden opnieuw 88 kilometers en 130 hoogtemeters op de planning. Door een aantal mirakels van Onze Heer konden de Aspiranten vrij vlot op de eindbestemming aankomen, al was dat buiten de pechvogel van dienst Mathijs gerekend die last had van een loslopende band en een verdwenen pedaal. Voor sommigen heeft zelfs God geen genade… De eindsprint werd andermaal gewonnen door broeder Thomas nadat een aantal overijverige volgelingen liepen in een valstrik van de Duivel onder de vorm van een te vroege afslag. Het dient overigens gemeld te worden dat de apostelen vandaag ook de culinaire capaciteiten van de oosterlingen testten door een artisanaal ijsje te verorberen – en dat smaakte uiteraard.

Wat Jezus’ volgelingen echter nog meer smaakte was andermaal de hemelse maaltijd van de kookploeg, die als volgt werd samengevat door kookploeglid Eva – trouwens ook de eerste vrouw die God op onze Aarde neerzette –: “aute dogue met frisque zomerguarnituur en invloeden van de Duitse, Mexicaanse, Italiaanse, Russische (sinds kort ook Oekraïense) en zelfs Belgische invloeden [fonetisch vertaald uit het geschrift van de reporter ter plaatse]”. Ten slotte was er vandaag ook tijd voor ontspanning onder de vorm van een doop in het water van het Zilvermeer en een avondgebed voorgedragen door Ailana. Ontspanning zal er morgenochtend dan weer niet meer inzitten aangezien er nog een goeie 40 kilometer afgelegd moeten worden vooraleer onze gebroeders uit het Oude Testament op de kampplek arriveren en ze een nieuwe episode in hun verhaal kunnen starten, namelijk dat van het Nieuwe Testament – na het uitladen van de camion uiteraard, waarvoor dank.

In een koninkrijk hier ver vandaan genaamd Wervik, oftewel Viroviacum zoals het door de Romeinen werd gedoopt, troffen de overige leiders van CHIRO Jow Wervik dan weer de laatste voorbereidingen vooraleer ze morgen met de ingenieuze machine genaamd de trein om 10:30 vertrekken (verzamelen doen we echter al om 10:00!) met de bivaklancering, een grandioos evenement waarbij alle leden worden klaargestoomd voor tien dagen bivak. Bij de aankomst kreeg elk lid een toegangsticket voor het Woodstock festival dat ze moesten proberen vol te krijgen met vijf stempels die ze konden verkrijgen bij de vijf daar bijhorende postjes. Eens dat gelukt was, was het tijd voor het ongelofelijke concert van de bekende Woodstockband bestaande uit Nico Vantomme en Dimitri “Dimi” Durnez. Hierna werd er nog nagepraat aan de zomerbar te Oosthove waarna iedereen druppelsgewijs huiswaarts keerde om nog een laatste keer in het thuisnest te slapen.

Volgende afspraak: morgen om 10:00 aan het station te Wervik.

Dag 2,

Een nieuwe etappe in het levensavontuur der aspitranten. En wat voor één! Het begon allemaal met de bekroning van de meest geliefde Aspi-tweeling. Niet omdat ze van blauw bloed zijn, maar omdat zo’n 19 jaar geleden de Heer besloot dit iconisch duo op aarde te zetten. Speciaal voor hun verjaardag werden de twee Geldofs getrakteerd op zo’n 88 km en 740 hoogtemeters die ze konden delen met al hun Aspi vrienden.

Helaas was de feestvreugde van korte duur want meteen na vertrek werden de Aspi’s al geconfronteerd met de hellingen van de gevreesde Congoberg. Gelukkig was dit voor de volgelingen van de Heer geen enkel probleem en konden ze zonder al te veel moeite deze vrees verslaan.  Allen dachten ze dat God’s beproeving ten einde was gekomen toen ze de top van de Congoberg bereikten, maar niks is wat het lijkt! Onze vader had ander plannen.

Eerst beloonde Hij de Aspi’s door hen te leiden door het hemelse Zoniënwoud, gelokaliseerd onder het Brussel Hoofdstedelijk Gewest. Hier kon het peloton genieten van een wel verdiende verkoeling. Deze luxe was echter niet van oneindige duur, want God stelde hen opnieuw op de proef. Dit maal in de vorm van onverharde wegen, kasseistroken en grind waar naar eigen zeggen de Strada Bianca nog iets kan van leren. Deze beproevingen hadden echter hun kost, namelijk de banden van de drie jonkheren César, Remi en Warre en van fietsbegeleider Jelle.

Na de zware inspanningen en de extreme opofferingen die werden geleverd hadden de Asp’s even een zwak moment waarbij Satan hen heeft kunnen verleiden tot een terras te Leuven. Om hun zonde te vergeven hebben de Aspiranten hun goed hart getoond en een lokale basketbal gered van zijn ondergang. Als beloning voor deze heldendaad werden de helden beloond in de vorm van een prachtige verblijfplaats, medemogelijk gemaakt door de collega’s van Chiro Tremelo.

Als avondmaal werd boek twee van de bijbel – Exodus – culinair vervormd tot wok bestaand uit traag gegaarde Aziatische kip en ersgedraaide noodle’s, als we het in de woorden van de chefs mogen zeggen.

Ondertussen bereiden de volgelingen van God zich weer voor op een nieuwe etappe vol beproevingen en beloningen. En natuurlijk zal de volledige blogredactie weer van de partij zijn om u een uitgebreid Christelijk verslag te geven over al hun levenservaringen! Tot dan!

P.S. Wist u dat de barmhartige Chiro van Tremelo momenteel spaart voor een nieuw lokaal en u ze kan steunen via onderstaande link?

https://www.facebook.com/935284183189449/posts/pfbid0ZYFNBMBPcXxY6GJTw3WDHM3ddS9fE6wdPpZ1d4TcPRT1HvxdcRW8wQZEyrVwQduQl/?sfnsn=mo

P.P.S. Wist u ook dat Tremelo de geboorteplaats is van onze eigen Pater Damiaan?

P.P.P.S. Wist u dat de jonkheer César momenteel al twee op twee heeft voor de platte banden test?

Dag 1,

Zoals het verhaal des gods begon met de schepping van de aarde, begon het levensverhaal van de Aspi’s  – genaamd het voorkamp – al meteen met een helse beproeving, namelijk om maar liefst 7:00 ‘s ochtends paraat staan op het domein d’Arke, genoemd naar de legendarische Ark van Noach. Gelukkig moesten ze deze beproeving niet alleen doorstaan. Ze werden namelijk vergezeld door hun hoogst persoonlijke kookploeg, bestaand uit Jeroen (Joene voor de moatn), Arno, Klaas en Eva. Natuurlijk was de fietsbrigade – bestaande uit Jan, Jelle en Charlotte – ook aanwezig om de kinderen van God te vergezellen tijdens hun eerste rit. Deze bestaat uit maar liefst 105 km en 950 hoogtemeters. Moge God met hen zijn!

En god was zeker met hen, door zijn liefde en vertrouwen kregen de Aspi’s al meteen de goede benen te pakken met een hoog tempo tot gevolg. Spijtig genoeg heeft God ook een steekje laten vallen waardoor Satan met zijn driepikkel de band van de ongelukkige volgeling Lucas kon neersteken. Gelukkig nam God de draad weer op toen de volgelingen begonnen aan het echte werk, namelijk de beklimmingen des doods ook wel bekend als de Oude Kwaremont, De Muur Van Geraardsbergen en de Bosberg.

Op deze beklimmingen gaf Onze Heer de Aspi’s de nodige moed om die aan te kunnen. Vooral Thomas ontving deze goede moed ten zere. Hij beklom namelijk de beklimming ten Geraardsbergen 5 maal. Met deze prestatie kunnen we met trots zeggen dat Thomas de prijs van de strijdlust al meteen op zak heeft. Op een tweede, maar een uiterst gerespecteerde plaats, staat Lotte die alle beklimmingen des doods in haar broekzak stak.

Helaas bestond Gods bescherming niet van oneindige duur. Vanaf het moment dat Satan weer de bovenhand kreeg en vervolgens de band van volgeling César plat stak op maar liefst 2km van de eindstreep. Deze werd uiteindelijk weer opgeknapt op de slaapplaats ten Waarbeke.

Mocht u het nog niet doorhebben, tijdens het voorkamp bereiden de Aspi’s zich voor op het Nieuwe Testament. Dit doen ze logischerwijs op basis van zijn voorhanger, het Oude Testament. Dit kunnen we ook terug zien in het eten dat het peloton krijgt. Met vandaag een voedzame versie van het eerste boek van de bijbel, Genesis. Deze bestond uit gerookte en gegrilde ribbetjes en gepopte aardappel met Amadeusboter.

Moe, maar voldaan, bereiden de Aspi’s zich voor op de tweede etappe van hun levensverhaal. Morgen kunnen ze dan weer starten met een paar frisse benen. Wij schotelen jullie morgen dus weer een goede portie van de Bijbel voor. Tot dan!

Dag beste mensen van de CHIRO!

Traditiegetrouw is er ook voor dit jaar op bivak een blog. Dit jaar wordt het team versterkt door het Wervikse jongbloed veulen Louis Roussel. Ook de ouwe rot Rémi Bruggeman maakt zijn comeback na een jaartje van het niet voorzien van de blog. In de onderstaande bijlage kunnen jullie al eens kennismaken met de redactie. Donderdag gaan we van start met een eerste post over het Aspi-voorkamp om dan zondag het bivak af te trappen. Jullie kunnen dus vanaf donderdag elke avond (tegen ten laatste middernacht) onze avonturen van op kamp volgen, gecombineerd met enkele sfeerfoto’s en heel misschien wel eens een vlog. Wij zijn op dit moment alleszins nog druk bezig met de voorbereiding van het kamp. Jullie kunnen trouwens op 28 juli jullie bananendozen komen binnenbrengen op d’Arke in de namiddag! Wij dagen bij deze jullie uit om jullie bananendoos zo goed mogelijk te versieren. De door de jury gekozen winnaar verdient een vermelding in de eerstvolgende blogpost!

Tot zeer binnenkort!

-Blogteam Bree (Louis en Rémi)

PS: dit jaar zetten we sterk in op een luizencontrole voor het kamp. Gelieve dus nog eens vooraf te controleren en ons dat te laten weten donderdag bij de bananendozen zodat we voor iedereen een luizenvrij kamp kunnen hebben! Meer info over luizen vinden jullie in de volgende video: https://www.youtube.com/watch?v=k72DiR718L8&ab_channel=RemiBruggeman