Vernieuwing

Vernieuwing is alomtegenwoordig de laatste maanden: ons land heeft met Paul Magnette een nieuwe informateur, er zijn nieuwe protestbewegingen op gang in Barcelona, Hong Kong en Libanon en zelfs bij de Rode Duivels zorgt coach Martinez voor vernieuwing met een eerste oproep voor de jonge verdediger Elias Cobbaut. De Tito2-afdeling van de lokale Chiro kan met gemak in dit rijtje worden toegevoegd. Hun volledige maand staat in het thema van de vernieuwing. Nadat ze vorige week eens proper gemaakt werden, was het deze week tijd om het lokaal eens op te knappen.

De propere pubers (alliteratie voor de stijlfigurenfans onder ons) werden deze week door hun leiding verrast toen bleek dat hun gebruikelijke lokaal op slot was aan de aanvang van de activiteit. Hoe zouden ze in godsnaam binnen geraken? Het antwoord op deze vraag zou nog niet zo simpel blijken te zijn…

Na een mysterieuze start van de activiteit verdween hun leiding voor drieënhalf uur van de aardbol. Saïne, Iben en Rémi waren niet meer. Vanaf nu liepen er drie nieuwe gezichten over de o-zo-bevreemdende binnenkoer van d’Arke. Voortaan zouden de Tito’s moeten rekenen op de tips van een tienermoeder, een oud-militair en een Nederlandse kaashandelaar. Al snel hadden de knapen dit door en begonnen ze bij het drietal opdrachtjes uit te voeren om de beloofde sleutel van hun lokaal opnieuw te bemachtigen. Het begon bij de Nederlander; daar kon een groep pientere dames aanwijzen onder welke emmers de drie benoemde kroonkurken lagen. Als beloning kreeg de kliek een vage tip die de weg naar de sleutel moest wijzen. Een groep jongens kon het goed vinden met de ex-militair. Na een teambuilding-opdracht genaamd ‘The A-Walk’ konden ook zij hun gouden tip verzilveren. Tenslotte werd bij de ongelukkige tienermoeder er een laatste tip behaald: de sleutel hing al die tijd gewoon boven de deur van d’Arke! Razendsnel stormde de equipe de trappen op naar boven om hun lokaal terug open te doen, maar wat ze daar aantroffen had niemand kunnen voorspellen…

Het vertrouwde lokaal was volledig ontruimd: het enige wat er overbleef waren de kale muren en de vaste grond. De kille ruimte werd door één enkel stuk meubilair gevuld: een massagetafel. Wat moesten ze in godsnaam doen om hun oude meubels terug te krijgen? Het antwoord werd snel duidelijk toen de kaashandelaar op de massagetafel ging liggen. Hij declareerde dat hij nood had aan ontspanning en misschien wel zou willen helpen als hij gemasseerd zou worden. Wannes werd de masseur van dienst en vijf minuten van zijn hardhandige massage volstonden om het kleine aantal woorden uit de Nederlander zijn bek te krijgen. “De meubels liggen in het lokaal hiernaast!” wist hij er nog uit te brengen na de pijnlijke massage. Het was waar! De meubels lagen al die tijd al in het Tito1-lokaal. In een mum van tijd versasten de Tito’s de meubels naar hun lokaal.

Op dat moment kwam Saïne met een geweldig idee: laten we gewoon ons lokaal vernieuwen! In de slotminuten van de onvergetelijke activiteit ging de hechte groep een laatste keer aan het werk. Iben en Rémi gingen met een aantal vrijwilligers sjorren terwijl Saïne met de overige versiering begon te maken. Het resultaat was werkelijk fantastisch. De tweede verdieping in het lokaal is nu dan nog niet af, maar de toekomst ziet er rooskleurig uit! Wie weet welke vernieuwing volgende week brengt!